musikk i mørket

Det er ei stund sida no, men eg var på den store kinodagen i Kopervik. Halv pris. To filmar for prisen av ein. Eg, Maren og Kristian skulle på Mamma Mia-filmen, som alle snakka om. Vi måtte få nyss i kva dette var for ein film. Vi kjøpte billett tidleg, og gjekk ein tur ute medan vi venta på at tida skulle gå. Vi kom presis, og skulle gå inn i kinosalen. Nei, det er fullt, sa dei. Akkurat lik sketsjen i Lille Lørdag der Josef og Maria ikkje får kome inn i herberget. Fyrst blei vi skuffa, men så sjekka vi ut alternative filmar vi kunne sjå. Der gjekk ein film som heit Once. Vi tar den, sa vi til dei kinoansatte, som hadde skyld i blikket for dei hadde tulla med tellinga av billettane. Vi trudde vi måtte nøye oss med stallen, lik Josef og Maria, men nei. Once viste seg å vere ein vakker irsk film med nydelig musikk laga av Glen Hansard, som óg speler hovudrolla. Vi blei til 3 takksamme og mjuke mennesker med tårer som balanserte på kanten. Eg legg ved songen som vart prisa med Oscar for beste song. Songen, 'Falling slowly', er som filmen, enkel og vakker. Rein og ærleg.